دختر نازم آیدا

پیدا کردن سرپیچ رادیاتور و مراحل باز کردن اون(شانزده ماهگی عشقمممم) ...

یه سری عکس از اولین راه رفتن ها که مربوط به خونه دایی جون زمانیه که میتونی مستقل راه بری و قدم بزنی البته هنوز تعادل کامل نداری فدای قدمات ...

کتاب فرزندم رو بستم . جامدادی رو که چند دقیقه پیش از شدت عصبانیت پرت کرده بودم برداشتم. مدادهاش رو یکی یکی گذاشتم سرجاش،کنارش نشستم و بغلش کردم،بوسیدمش،سرش رو بوسیدم ،پیشونیش رو ، گونه ی برافروخته اش رو ...... گفتم نمیخوام هیچی بشی ، نمیخوام دکتر و مهندس بشی میخوام یاد بگیری مهربون باشی . نمیخوام خوشنویسی یا چند تا زبون یاد بگیری . میخوام تا وقت داری کودکی کنی شاد باش و سرزنده و قوی باش حتی اگر ضعیف ترین شاگرد کلاس باشی . پشت همون میز آخر هم میشه از زندگی لذت برد.... بهش گفتم تو بده بستون درس و امتحان و نمره هر چی تونستی یاد بگیر ولی حواست باشه از دنیای قشنگ خودت چیزی مایه نگذاری کنار هم نشستیم پاپکورن خوردیم و فیلیم دید...

گلکم اواخر 14 ماه بود تلاش میکردی بدون استفاده از تکیه گاه بایستی و اوایله 15 ماه دو قدم برداشتی و الان که برات مینوسیتم قدمات به هفت تا هشت قدم رسیده البته هنوز چاردست و پارو ترجیح میدی ولی مهم اینکه تونستی قدم برداری قربون اون پاهای کوچولو و اون تلاشای مستمر و اون برق چشمات بخاطره خوشحالی راه رفتن برم کوچولوی نازمن عزیزه دلم امیدوارم تو این دنیای زیبا و تو این گلستان زندگی صدهای سال با استور و سلامت و موفق و کامیاب قدم برداری. عاشقتمممممممممممممم عشقه مامان اینم اولین کفش برای تاتی رفتن دخترم بعد از پاپوشوهای نوزادی ابنم عکسای این چند روز از نمای سی و سه پل ...